Prateći ovih dana promet na sedam graničnih prelaza u Boki Kotorskoj, Radio Jadran je, naveo i dva prema Republici Hrvatskoj – Debeli brijeg i Kobila. Tako se bar oba vode u MUP-u Crne Gore, odjeljenju za upravljanje granicom i graničnim prelazima, koje i postavlja obavještajne table na granicama.
Ipak, postoji zabuna i protivrječnost oko naziva graničnog prelaza na jedinoj crnogorskoj granici koja je ostala privremena poslije raspada bivše Jugoslavije i na kojoj važi privremeni protokol o razgraničenju s Hrvatskom.
Jedan od posjetilaca našeg sajta ustvrdio je da se taj GP ne zove Kobila nego Konfin. Međutim, zvanično u policiji su uvijek tvrdili da se prelaz sa hrvatske strane zove Konfin, a sa crnogorske Kobila. Ali tačno je i da se u aktima Uprave carina Crne Gore, kao i na njihovom sajtu od 40 ispostava i carinarnica nigdje ne pominje Kobila nego Carinska ispostava Konfin, sa adresom GP Konfin.
Ako su sve službe na graničnim prelazima praktično podstanari i njima gazduje MUP onda bi grešku trebalo ispraviti. Isto kao što se najprometniji granični prelaz Debeli brijeg tako zove s crnogorske, a Karasovići s hrvatske strane. Sve dok dvije države eventulano ne postignu dogovor oko jedinstvenog imena.
No, nazivi Kobila i Konfin i među ovdašnjim stanovnicima jednako se koriste. Doduše Kobila i nije mnogo reprezentativan, ali tako se zove i Rt, koji ima zanimljivu legendu po kojoj je navodno dobio ime. Ona bi još mogla i da se iskoristi u turističke svrhe jednog dana kada ovo područje počnu da pohode organizovane grupe turista.
Sada ovaj prelaz najčešće koriste stanovnici s jedne i s druge strane granice, s ličnim kartama, taksisti, turističke agencije, koji žele da izbjegnu gužve na Debelom brijegu. Otkako je uspostavljeno privremeno razgraničenje, a policijska kontrola na moru zajednička, gotovo da nije bilo incidenata.
Sa Prevlake i Rta Kobila puca čaroban pogled na Boku, a na jednom i na drugom mjestu planirana je izgradnja turističkih luksuznih naselja. S crnogorske strane hotelsko-turistički kompleks “RT Mimoza” na Kobili, na površini od 120 hiljada kvadrata, aktuelan je još od 1992. godine i trebalo je da ove godine bude završen za skoro 200 miliona eura. Do sada je samo jednom teren pokošen. Kao idejni projekat arhitekte Stijepa Butijera, iz 1996. godine postoji i turisitički grad na Prevlaci, sa oko 1.600 apartmana, hotelom sa 400 ležajeva, marinom sa 300 vezova, kazinom, prostorom za rekreaciju sa 30 do 40.000 kvadrata.
Da o svemu odlučuju stanovnici pograničnog kraja, pogotovo Vitaljani, koji na Prevlaci imaju posjede, kao i privrednici, vjerovatno bi odvano ovi planovi postali stvarnost. Ovako, pitanje granice na Prevlaci može “civilizovano” da se rješava još decenijama a da to bude izgovor političarima i investitorima što jedan od najatraktivnijih djelova Jadrana ostaje nedirnut.
I da se vratimo na naziv Graničnog prelaza Kobila. Ako je tačno da je ime dobio po legendi, onda pročitajte adaptaciju Stevana Koprivice.
